The Coal Miner's Day

"Dit is ons blussysteem. Als er brand uitbreekt, dan knappen ze en komt het water naar beneden", legt een van de mijnwerkers aan de filmmaker uit. Hij heeft het over een paar vuistgrote waterzakken die provisorisch aan het lage plafond van de mijngang zijn opgehangen. "Als één grote waterval." Met gevaar voor eigen leven gaan honderden mannen dagelijks de Oekraïense Bouzhanska-mijn in, waar ze steenkool winnen met behulp van roestig materieel uit de Sovjettijd. Het is zwaar, ongezond en gevaarlijk werk, dat dankzij de relatief hoge beloning – twee tot vier keer zoveel als er in de stad valt te verdienen – voor veel jonge mannen toch aanlokkelijk is. Eens per jaar worden ze geëerd op de Dag van de Mijnwerker, een relict uit het Sovjettijdperk, waarop de meest verdienstelijke arbeiders tijdens een kitscherig ritueel een roos krijgen van de mijndirecteur. De rest van het jaar worden de kompels door hun bazen genegeerd, gekoeioneerd of geïntimideerd. Om hun veiligheid maalt niemand. In de loop van een jaar registreerde Gaël Mocaër het werk, de kameraadschap en het onbehagen in en om de mijn. Geleidelijk aan overwint hij de scepsis van de mijnwerkers, en zo slaagt hij erin een reeks beklemmende en onthullende momenten vast te leggen.