Mea Maxima Culpa: Silence in the House of God

Seksueel misbruik binnen de rooms-katholieke kerk vond al in de vierde eeuw na Christus plaats, blijkt uit documenten die veilig zijn gearchiveerd binnen de muren van het Vaticaan in Rome. Toch zijn de grote schandalen pas de laatste decennia naar buiten gekomen, met hoge afkoopsommen tot gevolg. Vertrekpunt van deze documentaire is het misbruik van hulpbehoevende jongens door een gezagvolle priester op een katholiek doveninstituut in Amerika in de jaren zestig van de vorige eeuw. Slachtoffers vertellen voor de camera hoe Murphy te werk ging en hoe moeilijk het was om de omgeving te overtuigen van deze wantoestanden. De kinderen werden door niemand geloofd, de positie van de pater was onaantastbaar. Vervolgens krijgt het verhaal - opgebouwd uit interviews, brieffragmenten en archiefbeeld - een breder kader: hoe de kerk jarenlang de seksuele misdragingen van priesters bagatelliseerde of domweg verzweeg, van Ierland tot Italië. Ook de huidige paus Benedictus XVI, in een vorige functie belast met het misbruikdossier, trad bepaald niet daadkrachtig op. Hij bleek vooral geschokt over het feit dat priesters zich zo konden misdragen en toonde nauwelijks compassie met de slachtoffers. Maar er zijn ook talloze priesters, voor zover bekend zelf van onbesproken gedrag, die kritische geluiden lieten en laten horen aangaande de hiërarchische structuur van de kerk en het tot seksuele verkniptheid leidende celibaat.