Des teufels lehrling - Mickaels geschichte

‘Na drie dagen was ik in een beest veranderd.’ De in België geboren Turk Mickael Suphi vertelt na veertien jaar zwijgen en vluchten over zijn tijd als folteraar in dienst van het Turkse leger. ‘De duivel uit Eskesehir’ zoekt de verklaring voor zijn daden in zijn jeugd die getekend is door persterijen door familie en leeftijdgenoten. Met Rambo als grote voorbeeld vocht hij zich door zijn puberteit een weg naar het Turkse leger, weg van zijn familie, in de hoop op een eigen leven. Zijn talenknobbel, fanatisme en geconstrueerde haat tegen Koerden (‘Ik had eigenlijk geen idee wie dat waren’) deden hem belanden bij een speciale eenheid: de contra-guerilla. Daar werd hij in tien dagen tijd klaargestoomd tot martelspecialist. Zelfbehoud won het bij zijn werkzaamheden steeds van zijn geweten. Zijn uiteindelijke ontsnapping markeerde het begin van een leven als eenzame voortvluchtige, tot hij besloot te praten in de hoop iets goed te kunnen maken. Het verhaal van Mickael - deels verteld in het Spaans, deels in het Vlaams - wordt doorsneden met regisseur Wilfried Huismanns reconstructie van dat relaas. In het Turkse Eskesehir gaat Huismann op zoek naar mogelijke getuigen en overlevenden en naar de folterkamer in een hotelkelder. Hij stuit daarbij op tegenwerking van de Turkse overheid die Mickael bestempelt als leugenaar, en angst bij betrokkenen. ‘Veel Turken geloven niet dat er wordt gemarteld’, zegt Mickael. Maar archieven van, door de overheid geïntimideerde, mensenrechtenorganisatie vertellen - net als Mickael - een heel ander verhaal.