Dit is geen documentaire in de traditionele zin, maar eerder een lyrischefilm over het leven van alledag op de Kazachstaanse steppen, die gebruik maakt van documentair gefilmde beelden. De film is opgebouwd uit dertig sequenties die laten zien dat zelfs de eenvoudigste bezigheden (eten, slapen) een grote schoonheid, gelukzaligheid en vooral humor in zich kunnen dragen. De Kazachstaanse filmmaker Sergei Dvortsevoy nam zijn film op gedurende drie maanden en riep de hulp in van maar liefst vier cameramannen. Hij gaf zijn zorgvuldig gekadreerde film de titel chastie - paradijs - mee, wat in een tijd dat de meeste filmproducten uit de voormalige Sovjet Unie werden gekenmerkt door een zwaarmoedige blik op het leven, op zijn minst van humor getuigde.