De persoonlijke ervaringen van een aantal Nederlandse VN-militairen in diverse brandhaarden in de wereld staan centraal in Crazy. Via hun getuigenissen en gebruikmakend van foto’s en homemovies die zij maakten in de conflictgebieden, komen de gruwelen in Korea, Cambodja, Libanon en Bosnië tot leven.
Documentairemaker Hedy Honigmann (1951-2022) zocht de blauwhelmen op in hun eigen huiselijke omgeving, waar ze nog steeds worstelen met wat ze hebben meegemaakt. Vehikel van hun herinneringen is de muziek die de militairen destijds draaiden, en die daarmee voorgoed verbonden raakte met hun oorlogservaringen. Een van hen gebruikte muziek om zijn angst letterlijk te overstemmen, een ander creëerde met Pergolesi’s Stabat Mater een muzikale ruimte waar zij alleen kon zijn met haar gedachten. Met een mengeling van bravoure en emotie vertelt een jonge man over levensgevaarlijke ritten door ‘Bomb Alley’ in Bosnië, steevast begeleid door keiharde muziek van Guns N’ Roses.
Crazy toont de waanzin van de oorlog en zaait twijfel over het nut van zogeheten vredesmissies. Daarnaast demonstreert de film de kracht van muziek als middel om te overleven in extreem moeilijke situaties.
Images
