Extinction

Transnistrië is een microstaat aan de oostgrens van Moldavië. Het land riep in 1990, tijdens het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, de onafhankelijkheid uit, maar wordt erkend door slechts drie andere landen, die net als Transnistrië allemaal niet erkend worden door de internationale gemeenschap. Zoals Transnistrië liggen er tientallen gebieden als potentiële tijdbommen aan de rand van Rusland.

Kolja is een van de half miljoen inwoners die nu al een kwart eeuw leven in een schemertoestand. Hij is overtuigd nationalist, maar vertrouwt op de steun van Rusland en heeft ook een Moldavisch paspoort. Terwijl hij door het land reist, waar monumenten het communistisch verleden levend houden, heeft hij gesprekken met grenswachten en een vreemdeling wiens stem we horen maar die we niet zien. Af en toe valt het beeld zelfs helemaal weg en blijven enkel stemmen over. Extinction verbeeldt een toestand van staatkundig limbo, tussen realiteit en droom. Filmmaker Salomé Lamas benoemt haar zwart-wit beelden dan ook als ‘parafictie’.