Obrazy starého sveta

In 1972 maakte Dusan Hanak met OBRAZY STARÉHO SVETA een portret van een in de onherbergzame Karpaten levende boerengemeenschap. Hanak wilde de fysieke en morele kracht laten zien van deze 'natuurmensen', die nauwelijks in aanraking kwamen met moderne verworvenheden. Het resultaat was een lyrische film, die de schoonheid van het traditionele bestaan bezingt. In de woorden van Hanak: "De film gaat over de morele kracht en innerlijke schoonheid van onze grootouders en over hun waarden, waaraan het in de huidige tijd zo vaak ontbreekt. [...] Het fascineerde mij om te zien dat zij erin slaagden een zeker archetype te behouden, een zeer oude vorm van menselijkheid, een houding die vaak verdwijnt in onze beschaafde wereld." De film werd door de autoriteiten in Tsjechoslowakije gezien als een reactionair pamflet en verdween voor zestien jaar achter slot en grendel. In 1988 werd de film voor het eerst in Tsjechoslowakije vertoond, waarna hij in het westen werd opgemerkt.