The Central Park Five

In april 1989 werden vijf zwarte en latino tienerjongens uit de New Yorkse wijk Harlem gearresteerd voor de brute mishandeling en verkrachting van een blanke vrouw in Central Park. De jongens bekenden en werden veroordeeld tot langdurige gevangenisstraffen. Terwijl de laatste nog vast zat, bekende een eveneens gedetineerde serieverkrachter dat hij - en hij alleen - schuldig was aan het misdrijf tegen de Central Park Jogger, zoals het slachtoffer door de media werd genoemd. geeft een gedetailleerde reconstructie van misdaad en bestraffing. Justitie weigerde medewerking, maar de vermeende daders spreken vrijuit voor de camera (behalve één, die wel op geluidsband is te horen maar niet in beeld wilde). Jump cuts zorgen voor een energiek vertelritme. Archiefbeelden illustreren het mediageweld, waarin voorbarige en vooringenomen reacties de boventoon voerden. Burgemeester Ed Koch, gouverneur Mario Cuomo en zakenman Donald Trump pookten het vuurtje op, gevoed door de wilde criminele atmosfeer van het New York van die dagen. Achteraf wekt het verbazing hoe makkelijk de veroordeling van de jongens tot stand kwam: zo konden de vijf onmogelijk op díe tijd op díe plaats zijn geweest en werd er geen DNA-match aangetroffen op het bewusteloze slachtoffer (dat zich na herstel niets van het misdrijf herinnerde). Hetgeen vragen opwerpt over het Amerikaanse opsporings- en vervolgingsapparaat, waar waarheidsvinding ondergeschikt is aan emotioneel scoren.