Pourvu qu'on ait l'ivresse

Pourvu qu'on ait l'ivresse speelt zich af in een danszaal. Het is het gedramatiseerde verhaal van een jonge man, die de dansende paartjes observeert, maar zelf te verlegen is om iemand ten dans te vragen. Maar dan komt een licht aangeschoten gezelschap binnen dat een bruiloft viert. De jongen zet een masker op en vraagt de bruid ten dans. De film heeft geen dialoog en geen commentaar, maar krijgt door de muziek en de omgevingsgeluiden een realistische waarde. De combinatie van fictieve en documentaire elementen geeft een goed beeld van de personen die dansgelegenheden frequenteren. De dans? sequenties zijn steeds vanuit extreme standpunten gefilmd. Zo zien we gedetailleerde beelden van de voeten van de dansers en overzichtsscènes vanuit een hoog camerastandpunt. Door de lichtvoetige toon, het verhaal dat zonder woorden verteld wordt en de steeds aanwezige muziek, wordt de film wel gezien als een 'erfgenaam' van le bal van Ettore Scola.