Say Something

De Zweedse Isabell verloor haar vader toen ze twee jaar oud was. Toen haar moeder een nieuwe man ontmoette en ging samenwonen, was ze aanvankelijk blij; maar de man bleek opvliegend en gewelddadig. De jaren die volgden, waren traumatisch voor zowel moeder als dochter. Na (IDFA 2014) is het laatste deel van een documentair tweeluik over kinderen die opgroeien in een gewelddadige omgeving. Als de film begint, is Isabell achttien en heeft ze net eindexamen gedaan. Ze is onrustig en opstandig, en besluit om naar de Verenigde Staten te gaan. Daar gaat het mis, ze gebruikt drugs en krijgt paniekaanvallen. Thuisgekomen gaat ze direct naar een psychiatrisch centrum en daar begint een lange weg van vallen en opstaan, waarin de beschadigde relatie tussen moeder en dochter cruciaal blijkt. Isabell heeft zich lange tijd niet veilig gevoeld: ze moest voor haar labiele moeder zorgen en heeft het idee dat die haar eigen leed vooropstelt. De film volgt Isabell gedurende een lange periode, zonder interviews of voice-over. Intieme beelden van de therapiesessies, gesprekken met haar vriendin en emotionele confrontaties met haar moeder laten zien hoe moeilijk het is om de traumatische gebeurtenissen uit het verleden te boven te komen.