Claude Lanzmann: Spectres of the Shoah

In 1973 begon Claude Lanzmann met de opnames van , de bijna tien uur durende film die door velen beschouwd wordt als de belangrijkste Holocaust-film die ooit gemaakt is. Maar liefst twaalf jaar werkte de Fransman aan de documentaire, die hij in opdracht van het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken maakte. De totstandkoming van ging Lanzmann echter niet in de koude kleren zitten. Hij filmde 200 uur aan materiaal in veertien verschillende landen en werkte vijf jaar lang aan het monteren ervan. En dan was er ook nog die beruchte confrontatie met een ex-nazi en zijn handlangers tijdens de opnames. De documentaire, die hij “een film over de dood, niet over overleven” noemt, putte hem uit en ontnam hem zelfs bijna de wil tot verder leven, zo vertelt hij in . Het voltooien van ervoer Lanzmann als een sterfgeval en het duurde lang voordat hij er weer bovenop was. Ook vertelt de bijna 90-jarige filmmaker over zijn innige vriendschap met Simone de Beauvoir en Jean-Paul Sartre en zijn tijd als tiener in het Franse verzet ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Naast dit alles is ook niet eerder vertoond materiaal uit zijn monumentale documentaire te zien.