Een jonge, gemêleerde klas betreedt een lokaal van het conservatorium in Lyon, waar een geestdriftige docent hen opwacht. Als een studente hem aanspreekt met “monsieur”, corrigeert hij haar op gedecideerde toon: “ is voor persoonlijke vragen. Ik ben nu niet bezig met persoonlijke vragen.” De les begint met ademhalingsoefeningen, zelfmassage van de gezichtsspieren en het losschudden van het middenrif. Dan begint de eigenlijke oefening met het koorstuk van de negentiende-eeuwse Duitse componist Robert Schumann, gevolgd door van diens tijd- en landgenoot Felix Mendelssohn-Bartholdy. De camera registreert hoe de pupillen, die ogenschijnlijk meer bezig zijn met hun positie in de groep, moeite hebben bij de les te blijven. Terwijl de zangleraar op zachtmoedige doch gedreven toon instructies geeft, kunnen ze het uitwisselen van veelbetekenende blikken niet onderdrukken. Wat leidt tot een strenge uitbrander van de docent. Het is immers de op een-na-laatste repetitie voor het grote eindejaarsconcert, en het komt nu aan op discipline en concentratie. Met dit goed getimede crisismoment zet de docent de boel op scherp. Na een korte stilte en een hartgrondige gezamenlijk neuriesessie openen de studenten zich ten slotte zonder reserves naar de muziek.