Dit is het motto van BIOGRAFI, uitgesproken terwijl vanuit zee de wazige contouren van Albanië opdoemen. Een mysterieus land, dat heel lang volstrekt geïsoleerd was en met ijzeren communistische hand bestuurd werd. Waar eenderde van de bevolking bij de Sigurimi (veiligheidsdienst) werkte, waar veertien procent van de bevolking permanent gevangen zat, en waar particulier autobezit tot 1990 verboden was. Maar ook hier viel, tien jaar geleden, het doek voor de communistische terreur. De bijna terloopse en vaak humoristische manier waarop vijf Albanezen over hun soms hartbrekende levens vertellen, voorkomt dat deze film het zoveelste treurige relaas over een zwaarbeproefd volk is. De verhalen tonen juist de vitale levenskracht die ervoor zorgt dat een mens telkens weer opstaat en verdergaat.