Operation Homecoming: Writing the Wartime Experience

De National Endowment for the Arts zond ervaren schrijvers naar Afghanistan en Irak om schrijfworkshops te geven aan de Amerikaanse troepen. Op een aantal van de gedichten, fictieverhalen, brieven, dagboeken en memoires die hieruit zijn ontstaan, baseerde Richard E. Robbins deze documentaire. Gefilmde interviews met Amerikaanse soldaten bieden een persoonlijk kader aan hun minutieuze oorlogsbeschrijvingen. Oorlogsveteranen en citaten uit het werk van belangrijke schrijvers en filosofen zetten hun relaas in een breder en tijdlozer kader. De soldaten en hun literaire teksten spreken voor zich en maken het illustratieve archiefmateriaal en de soundtrack bijna overbodig. Wat hen, hoe verschillend ze ook zijn, bindt, is de overtuiging dat kunst een emotionele verbinding kan leggen tussen een onuitsprekelijke ervaring en de toekomst. Aan het thuisfront is er doorgaans weinig aandacht voor hun ervaringen. Zoals een van de oorlogsveteranen stelt: alleen een onvergeeflijke decadente maatschappij stuurt jonge mensen naar het front om zich vervolgens nooit meer echt voor ze te interesseren. Tijdens hun opleiding leren de soldaten ultieme perfectie, maar de oorlog is altijd chaotisch en onvoorspelbaar. De teksten getuigen van schuldgevoelens, humor als overlevingsstrategie, de enorme verveling versus de onverwachte gewelduitbarstingen en het onvermogen de meest gruwelijke ervaringen in woorden te vatten. Uit de oprechtheid ervan ontstaat een hommage aan de gevallenen.