This Lovely Shitty Life

Mariachi is Mexico’s nationale muziektraditie. Een cultuur gedomineerd door mannen: de vrouwen die hier hun roeping vinden, leerden het vak veelal van hun vader of grootvader. Op Plaza Garibaldi, het epicentrum van de mariachi in Mexico City, moeten de vrouwelijke muzikanten vechten voor hun plekje. “Ik ben een zanger, geen hoer,” moet María del Carmen aka Windy regelmatig uitleggen aan bezoekers van het plein. Maar het zingen is waar ze van houdt, dus vertrekt ze iedere avond weer naar het plein om inkomen te genereren voor haarzelf, haar dochter en haar moeder. Ondertussen treden de dames die pionierden in de mariachi nog steeds op. In Las Pioneras spelen vrouwen uit de twee succesvolste damesmariachi’s van de jaren vijftig en zestig. Met weemoed kijken ze terug op een tijd van glamour en beroemdheid – al had die roem ook minder leuke consequenties: de jaloezie van een echtgenoot, een vader die een speelverbod oplegde, of hoogzwanger moeten werken. Of de mariachi-muzikanten anno nu beter af zijn, is de vraag. Ze bezingen in ieder geval nog steeds dezelfde thema’s: het harde leven, de dood en de liefde. Een ode aan deze muziekstijl, die de harten verwarmt, ondanks het zware Mexicaanse leven.