I’m So Sorry

In een verstild bos staat een waarschuwingsbord: stralingsgevaar! “Is dit het verleden of de toekomst?” peinst de gemaskerde figuur die als een soort geest opduikt in nucleaire rampgebieden. In een tijd waarin kernenergie mogelijk weer als alternatief voor fossiel opduikt, voert deze kalm geobserveerde, indringende rondgang ons langs plaatsen die als waarschuwing kunnen gelden.

We zien desolate landschappen en overwoekerde ruïnes rond Fukushima en Tsjernobyl, verlaten huizen met achtergebleven foto’s van bewoners, de ontmanteling van een kerncentrale in Duitsland, strijdbare demonstranten en de spookachtige ondergrondse tunnels in Finland waar hoogradioactief afval de komende duizend eeuwen opgeborgen moet worden. Maar ook intieme momenten van een Japans echtpaar in hun noodwoning en twee eenzame ouderen die ondanks de straling terugkeren naar hun verlaten dorp in de verboden zone rond Tsjernobyl: ontroerende ontmoetingen die een menselijk tegenwicht bieden aan de verstilde dreiging.

I’m So Sorry, een profetisch panorama met onverwacht poëtische momenten, ging in 2021 in première in de nieuwe Cinema for the Climate-sectie van Cannes.