The Miracle of Weebosch

De pastoor van de Sint Gerardus Majellakerk in Weebosch hanteert de wijwaterkwast zo enthousiast dat sommige paarden schrikken. De paardenzegening vormt het hoogtepunt van de jaarlijkse Gerardusprocessie, die zich nog altijd in grote populariteit mag verheugen. De pastoor die begin twintigste eeuw verantwoordelijk was voor de bouw van de kerk in Weebosch (onderdeel van de gemeente Bergeijk), was kort daarvoor in Rome getuige geweest van Gerardus' heiligverklaring. Tijdens het aansluitende bezoek aan Ca\'efro werd hij bij een tramongeluk op voorspraak van deze heilige behoed voor fatale afloop. \i Het wonder van Weebosch \i0 volgt onder anderen drie bijna-volwassen ponymeisjes in aanloop naar de processie. Hun verwachtingen, onzekerheden en paardenliefde wordt met vertedering in beeld gebracht. Het katholieke feest leeft in het Brabantse dorpje, maar het is niet voor iedereen even makkelijk deze traditie in onze moderne tijd een plaats te geven. Zo worstelt men met de vraag of het iets uitmaakt om te bidden, een kaarsje te branden of de zegen te ontvangen. Ook begrijpt men niet waarom Onzelieveheer het ene zieke kind wel redt en het andere niet. "Toch eens bij Gerardus op bezoek gaan, voor de hopeloze zaken", adviseert de pastoor een bejaarde vrouw die door lichamelijk ongemak ten einde raad is. "Ge kunt minstens vragen".