A Young Girl in Her Nineties

In het geriatrisch ziekenhuis is het stil; totdat de beroemde choreograaf Thierry Thieû Niang het gebouw binnenkomt. Muziek vult de lege gangen en met dansworkshops wekt hij de Alzheimerpatiënten tot leven. Hij danst niet alleen vóór de ouderen, hij danst mét ze: op de tonen van oude Franse volksmuziek tilt hij ze in zijn armen, cirkelt rond en zwiert alsof er geen lichamelijke beperkingen zijn. Niang neemt ze mee naar lang vervlogen herinneringen en brengt ze naar hun dromen, verlangens, pijn en verdriet. Dankzij de muziek en de voor hen ongebruikelijke bewegingen, leven veel patiënten op, niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Een van hen is de 92-jarige Blanche Moreau. De intimiteit van het dansen en de geladenheid van de muziek maken liefdesgevoelens in haar wakker. In een ontroerende film zien we hoe dans oude zielen tot leven brengt. De warme interesse en liefdevolle aanpak van Niang, en de overgave van Blanche en andere bewoners, maken duidelijk dat liefde geen grenzen kent.