Compulsory Figures

Om half 6 ’s ochtends staat Julia al op de ijsbaan, vanaf de zijlijn gadeslagen door haar moeder Marina. Die is tot alles bereid om haar te laten slagen als kunstschaatser. Hier in Polen liggen immers kansen die haar gezin in Oekraïne niet had en ze is vastbesloten die te grijpen – ook als ze de huur niet kunnen betalen omdat Julia nieuwe schaatsen nodig heeft. Wat Julia zelf vindt van de ambities van haar moeder? Passie voor het kunstschaatsen spat niet van de schuchtere tienjarige af, maar gezien de druk is dat niet verwonderlijk. De verplichte figuren die ze op de baan draait, zijn er ook thuis: eten, huiswerk maken, ruziën met haar ouders, slapen; en om vijf uur weer op.

Marina’s missie om de migratie van het gezin tot een succes te maken, maakt de sfeer in huis er vaak niet gezelliger op. Maar naast gênante ruzies vangt dit prachtig gefotografeerde, observerende portret ook intieme gezinsmomenten. Marina’s woorden klinken soms hard, maar evengoed ook liefdevol. Soms klinkt er vertwijfeling door. Zijn haar toekomstplannen de offers waard?