Into the Abyss

De doodstraf wordt in Amerikaanse staten vaak voltrokken in de grootst mogelijke anonimiteit. Ver weg van de maatschappij, in hermetisch afgesloten kamertjes, gaat de veroordeelde op de elektrische stoel of krijgt hij een dodelijke injectie toegediend. Zo kan worden ontkend dat achter iedere misdadiger ook nog een menselijk verhaal schuilgaat. Het is dit verhaal waarnaar Werner Herzog (, in zijn compassievolledocumentaire op zoek gaat. Hij zoomt in op de zaak van de 28-jarige Michael Perry, die al tien jaar zit opgesloten in een Texaanse dodencel. Samen met zijn toenmalige maatje Jason Burkett vermoordde hij als puber drie mensen, alleen maar om te kunnen joyriden in een chique, peperdure auto. Met opvallend veel warmte en mededogen voert Herzog diepgravende, emotionele en soms confronterende conversaties met de beide veroordeelden, hun familieleden (soms ook in de gevangenis), nabestaanden van de slachtoffers, de sheriff die de zaak onderzocht, en een voormalig uitvoerder van meer dan honderd doodstraffen. Zo ontstaat een gedetailleerd beeld van een diep religieuze, maar ook diep criminele en gewelddadige gemeenschap. Herzog verklaart al vrij vroeg in de film tegen de doodstraf te zijn, maar maakt niet het zoveelste politieke pamflet. schetst juist het humane perspectief achter een ten diepste inhumaan ritueel.