Homeland: Iraq Year Zero

Het is bijna ondenkbaar dat een normaal leven mogelijk is in een land geregeerd door een bloeddorstige dictator en verscheurd door de ene oorlog na de andere. Toch leefden ook onder Saddam Hoessein inwoners van Bagdad op een manier die vergelijkbaar is met de middenklasse in het westen. De in Frankrijk woonachtige filmmaker Abbas Fahdel bezocht zijn familie vlak voor het uitbreken van de Irakoorlog in 2003. Anderhalf jaar lang filmde hij hun dagelijks leven. En dat is verrassend herkenbaar. Een zomers uitje aan de rivier, tekenfilms kijken, een beetje kibbelen, verjaardagen vieren. Maar ook: praten over de aanstaande invasie. De oorlog en de bezetting zijn allesbepalend voor de sfeer maar deze 'geschiedenis in de maak' vormt enkel de achtergrond voor een familiekroniek. Het is een omkering van het gebruikelijke format van nieuwsprogramma’s die eenzijdig inzoomen op geweldsuitbarstingen. Ook in vorm is Homeland: Iraq Year Zero tegengesteld: niet kort en bondig maar uitgesponnen en uitwaaierend. Toch blijft de film de volle vijfeneenhalf uur boeien. Het verbeeldt een Irak dat we niet eerder zagen.