I Dreamed About Pol Pot

Hoewel vluchtelingen uit Cambodja een ander verhaal vertelden, was Gunnar Bergström in 1978 van mening dat de revolutie van de Rode Khmer een goede zaak was. Als lid van een kleine Zweedse delegatie bracht hij een vriendschappelijk bezoek aan het voor westerlingen hermetisch gesloten land. Na terugkomst verdedigde hij het regime van Pol Pot, die hij persoonlijk had ontmoet. Beelden die hij daar draaide komen in dit emotioneel geladen verslag van een nieuw bezoek aan Cambodja in een heel ander licht te staan. Na dertig jaar keert Bergström terug en komt op plaatsen die toen verborgen bleven, zoals het beruchte martelcentrum Tuol Sleng. Op straat spreekt hij mensen aan om te vragen naar hun ervaringen en om spijt te betuigen. Vrijwel alle Cambodjanen die hij ontmoet hebben nog herinneringen aan de verschrikkingen van de Khmer Rouge. De spijtbetuiging van de bescheiden Zweed wordt vriendelijk ontvangen en gezien als blijk van respect, al kunnen ze het ook niet helemaal plaatsen. Op een bijeenkomst probeert Bergström uit te leggen hoe hij zich zo kon laten misleiden. De beweging tegen de oorlog in Vietnam was geradicaliseerd en hij zag de Maoïstische revolutie als een positieve ontwikkeling. Hij erkent nu dat hij enorme oogkleppen had opgezet.