Umoja: No Men Allowed

In het noorden van Kenia ligt Umoja. De vrouwen van de Samburu-stam hebben het dorp uitgeroepen tot een mannenvrije zone: "We laten ze ons nooit meer overheersen. Wij besturen ons dorp." Onder leiding van de struise chef Rebecca zijn de vrouwen niet te benauwd om indringers eigenhandig Umoja uit te ranselen. De mannen wonen in een naburig dorp en moeten beteuterd toekijken. van de Australische regisseur Elizabeth Tadic (, 2003) slalomt tussen kolderieke reportage en serieuze aanklacht. De reden voor het bestaan van Umoja is namelijk minder vrolijk. Veelal claimen de vrouwen verkracht te zijn door Britse militairen van een nabij gelegen basis, waarna de mannen, die hun echtgenotes de schuld geven van het misbruik, van hen scheidden. Umoja is het product van de verontwaardiging en eenzaamheid van de vrouwen. Bovendien is de utopische belofte van Umoja minder gemakkelijk te exporteren dan Rebecca hoopte. De vrouwen elders blijken even traditioneel als de mannen in haar eigen dorp. Vrouwenbesnijdenis, een minderwaardige positie en kinderarbeid blijken zich niet zo gemakkelijk te laten uitroeien.