De in Costa Rica geboren zangeres Chavela Vargas (1919-2012) trok op jonge leeftijd naar Mexico, waar zij optrad in elegante clubs. Omdat ze naar eigen zeggen "als vrouw leek op een travestiet" besloot zij het haar strak naar achteren te kammen en zich te kleden in broek, met daaroverheen een poncho – in het Mexico van de jaren dertig een ongehoorde daad. De charismatische Chavela met haar donkere stem en voorliefde voor tequila zong rancheras: intense liederen over wanhoop, pijn en liefdesverdriet. Archiefmateriaal en interviews met onder anderen de Spaanse filmmaker Pedro Almodóvar doorspekken deze documentaire, die begint met een hypnotiserende uitvoering van 'Soledad' (eenzaamheid) uit 1991. Een geïnterviewde benadrukt dat Chavela in het patriarchale Mexico wel een macha móést zijn. Hoewel Vargas pas op 81-jarige leeftijd uit de kast kwam, was haar homoseksualiteit een publiek geheim. In de jaren veertig had ze een affaire met kunstenares Frida Kahlo en in de jaren vijftig sliep ze met actrice Ava Gardner. Rode draad van de film is het interview dat coregisseur Catherine Gund in 1991 met Vargas hield.