Staat van verzorging

De Gemeentelijke Sociale Dienst Leiden, 1985. Mejuffrouw A. Versteegen (65) helpt haar invalide buurman meneer Neutenboom (88) financieel rond te komen. Ze hebben het beiden krap, maar Neutenboom wil zeker niet in een rusthuis. Hun dagelijks leven wordt gefilmd in cinéma vérité-stijl, waarbij de filmmaker de beide mensen ook vragen stelt. ‘Het is voor mij ook moeilijk. Ik ben tenslotte geen zuster’, constateert Versteegen – maar zonder te klagen. De maatschappelijk werkster had gezegd dat ze op haar buurman moest passen, dus dat doet ze nu. Ze wast hem, helpt hem in bed en geeft hem zijn hoestdrank.