The Bed Is Broken

In een verlaten bedrijfspand struinen twee Roemeense jongens rond, op zoek naar oud metaal om aan de schroothandelaar te verkopen. Samen met hen verkent de camera de ruimtes van het lege gebouw: productiehallen, trappenhuizen, kantoorruimtes waarvan de vloer bezaaid ligt met een dikke laag dossiers. Veel valt er niet meer te halen; het gebouw lijkt volledig gestript. Kapotte ramen, verdwenen deuren, een matras dat door een passant is achtergelaten. Op een muur heeft de jongste van de twee een tekening gemaakt: "Hier is een slee... hier is de kindergevangenis... een kat... een konijn... twee sterren aan de hemel... en daar is een, hoe noem je het? Een bed." Terwijl de camera hen kalm observeert, doemen steeds meer vragen op. Wie zijn deze jongens? Waar komen ze vandaan? Hoe zijn ze hier terechtgekomen? Is dit een spel of is dit werk? Is dit vrijheid of verwaarlozing? Zijn ze nu aan het stoeien, of heet dit pesten? Een speelkameraadje duikt op: een puppy, net zo ontheemd en net zo speels als de twee vrienden. In een omgeving waar weinig plek is voor een echte kindertijd, herinnert zijn uitgelaten enthousiasme eraan hoe het is om kind te zijn.