Scared of Revolution

Umar Bin Hassan is nog geen zeventig, maar loopt moeizaam en zijn ogen verraden verdriet en vermoeidheid. Als lid van The Last Poets, een groep performance-dichters die vanaf eind jaren zestig de progressieve tijdgeest verwoordden, was hij van grote invloed op latere hiphopartiesten. In een van zijn bekendste teksten, Niggers Are Scared of Revolution, bekritiseert hij het destructieve machogedrag van zijn zwarte broeders.

De film concentreert zich vooral op het persoonlijke leven van Hassan, die nog altijd worstelt met demonen. Het feit dat hij opgroeide in armoede en een gewelddadige, grillige vader had, bezorgde hem een minderwaardigheidscomplex. In de loop van zijn eigen volwassen leven laat hij een treurig spoor van verbroken relaties en kinderen zonder vaderfiguur achter, met een zware crackverslaving als treurig dieptepunt.

“Umar was diep vanbinnen zelf bang voor revolutie,” memoreert zijn Poets-collega Abiodun Oyewole op een gegeven moment. Maar Hassan herpakt zich, doorbreekt de destructieve cyclus en doet zijn best om de betrokken vader en opa te worden die hij zelf nooit had.