‘Ik ben mezelf', betekent de titel van deze film in het Arabisch. In de nasleep van de Arabische lente geven vier jonge, creatieve Egyptische vrouwen moedig uiting aan hun innerlijke wereld, op zoek naar een eigen identiteit. Vaak filmen ze zichzelf. Hun leeftijd, hun eigenzinnige levensvisie of de omstandigheden maken dat ze voortdurend bezig zijn zichzelf te definiëren. Een journaliste zegt door de opstanden haar vertrouwen in de journalistiek te hebben verloren. De macht van de leugenachtige media is haar veel te groot gebleken, dus nu maakt ze theatervoorstellingen om "de waarheid op andere manieren te onthullen.” Een ander heeft juist het idee dat door de revolutie alles mogelijk is. Maar voor alle vier de vrouwen is het moeilijk zichzelf te zijn in de Egyptische maatschappij. Iemands wens om ballerina te worden wordt de kop ingedrukt, want professioneel dansen is not done. En wie op haar vierentwintigste nog ongehuwd is, staat alleen in haar vriendengroep. Sterker nog: ze is sociaal minderwaardig. Een filmmaakster die vaak tot laat werkt durft niet meer zonder auto over straat, want na twaalven is elk meisje een seksuele prooi. "Soms voelt het alsof Egypte me opeet, mijn persoonlijkheid verzwelgt", verzucht een van de vrouwen. "Ik wou dat ik in een ander land leefde."