Helder vertelde en strak vormgegeven inkijk in de machinekamer van ons kapitalistische systeem. Regisseur Carmen Losmann wil begrijpen hoe het komt dat de afgelopen decennia, parallel met de economische groei, de schulden zijn toegenomen en het verschil tussen arm en rijk is gegroeid. Haar pogingen om toegang te krijgen tot de financiële sector zijn onderdeel van de film.
Omdat mensen soms bij nader inzien niet of alleen anoniem wilden meewerken aan de film, worden sommige telefoongesprekken nagespeeld. Door andere financiële dienstverleners worden, om redenen van privacy of geheimhouding, vergaderingen of een gesprek met een klant over een hypotheekverstrekking gesimuleerd.
Enkele belangrijke insiders, zoals de hoofdeconoom van de Europese Centrale Bank, staan Losmann wel te woord, maar worstelen met het beantwoorden van vragen als “Waar komt winst vandaan?” en “Hoe wordt geld geschapen?” Met sterk vereenvoudigde diagrammen vat Losmann tussendoor steeds de kern samen. Zo wordt bijvoorbeeld inzichtelijk gemaakt dat groei afhankelijk is van kredieten, maar kredieten worden alleen verstrekt bij een verwachte groei. De vraag daarbij is natuurlijk: is dit systeem houdbaar?