Titicut Follies

Voor zijn eerste documentaire sloot Frederick Wiseman zichzelf op in het Massachusetts Bridgewater State Hospital, een psychiatrische kliniek voor veroordeelde criminelen. Hoewel hij voor en tijdens het maken van de film de volledige medewerking genoot van de autoriteiten, keerden die zich na het zien van de film tegen hem. Controverses over het schenden van de privacy van de gedetineerden leidden tot talrijke rechtszaken, waardoor Titicut Follies nog altijd slechts incidenteel vertoond wordt.

De documentaire is een schokkende schildering van de behandeling van de psychiatrische patiënten, niet alleen door het personeel van de instelling maar door de samenleving als geheel. En daarmee is het een blauwdruk voor Wisemans latere werk, waarin hij steevast een institutie kritisch tegen het licht zou houden. Middels pure registratie, zonder commentaar of interviews, toont Wiseman de vernederende, repressieve praktijken. Een gedetineerde die zijn arts duidelijk probeert te maken dat zijn behandeling averechts werkt, krijgt niet minder maar meer antidepressiva voorgeschreven. In deze kliniek wordt geen poging gedaan mensen beter te maken, maar draait alles om macht.