A French Laundry

Het pleisterwerk bladdert van de muren en zijn trui hangt slobberig om zijn oude lijf, maar de kwaliteit en schoonheid van de kleren, die de bijna negentigjarige Fransman in zijn eigen wasserette aflevert, zijn nog altijd vlekkeloos. Uitmuntend. Dat vindt hij zelf ook. Onvermoeibaar perst de hoogbejaarde man vouwen in pantalons en werkt hij manden vol eendere uniformen weg, met gebruik van één wasmachine en één centrifuge in zijn winkel in een achterafstraatje in Nice. Hij is een zeldzaamheid aan het worden; om hem heen sluit de ene wasserette na de andere de deuren. Jean-François blijft zijn klanten trouw, en zij hem.
De camera lijkt hem tijdens de dagelijkse routine achteloos te volgen, maar in die achteloosheid schuilt de concentratie van de filmmaker. Die mist geen uitdrukking of terloopse opmerking en zo ontvouwt zich het bijzondere verhaal van deze overlever. De rustige, consistente opbouw en een goedgetimede stijlbreuk geven lading en diepte aan zijn karakter en onverzettelijkheid. Alleen sloophamers krijgen de hoogbejaarde uiteindelijk zover dat hij zijn winkel verlaat en vanuit de donkere straatjes van Nice terugkeert naar de zonnige zeekust waar hij ooit vandaan kwam.