Stealing Socialism

Vijftig jaar lang maakte Estland deel uit van de Sovjet-Unie. In een periode van grote onrust en onzekerheid vonden de burgers hun eigen creatieve manieren om onder de totalitaire druk overeind te blijven. Tegen de achtergrond van een vervallen dorpje en in een deels geënsceneerde setting vertellen bewoners hun persoonlijke verhalen over de wijze waarop zij destijds stalen van de staat. “Stelen en laten stelen was het beleid in ons land,” stellen twee doorleefde drinkebroers die de politie indertijd een lading gestolen vis zagen roven. Een naaister herinnert zich hoe haar man, die in een vleesfabriek werkte, niertjes in zijn schoenen verstopte – tot grote woede van haar moeder, want hij had iets beters mee moeten nemen. Ook de feestvierende gasten van een trouwerij hebben allemaal hun eigen anekdotes, onder meer over een jongen die suiker en boter in zijn uitgeholde voetprothese meesmokkelde. Terwijl het trouwfeest steeds uitbundiger wordt gevierd en het volgende seizoen aanbreekt, trekt een vierkoppige gipsyband zijn spoor door het Estse heuvellandschap vol wrakken van tractoren, met onkruid begroeide tankstations en afgebladderde flats. Archiefbeelden van de aankondiging van de annexatie en het stemmen voor onafhankelijkheid markeren het begin en het einde van de documentaire.