Leve Blant Løver

De diagnose kanker werpt een mens voor de leeuwen. Noch de chemische processen in het eigen lichaam, noch de dokters die deze processen pogen te keren, zijn voor de patiënt gemakkelijk te besturen. In LEVE BLANT LØVER volgt de Noorse regisseur Sigve Endresen drie jonge kankerpatiënten - Ingunn, Lars en Kristin - achttien maanden tijdens hun gang langs dokters, nieuwe onderzoeken, nieuwe prognoses, goed nieuws en slecht nieuws. De titel van de film verwijst naar een scène uit de beroemde roman van Karen Blixen, waarin de schrijfster vertelt over een ontmoeting met een boer die leeuwen bestrijdt door hun prooi te vergiftigen. Blixen vindt dit een laffe, leeuw en jager onwaardige methode. In de jacht op de leeuw moet de jager ook zichzelf aan het gevaar durven blootstellen: ‘ meent Blixen en gaat zelf op leeuwenjacht. Eenzelfde onverschrokkenheid vindt regisseur Endresen terug bij de drie jongeren die veel te vroeg de dood onder ogen moeten zien. Noodgedwongen, onvrijwillige onverschrokkenheid, dat wel. De doodsdreiging dwingt hen het slordige, ‘onsterfelijke‘ leven voorgoed achter zich te laten. De drie vertellen over pijn, wanhoop en eenzaamheid, maar ook over onvermoede volwassenheid, levensvreugde en rust. Net als in zijn eerdere producties STORE GUTTER GRÅTER IKKE (Big Boys Don‘t Cry) en FOR HARDE LIVET (For Your Life) richt regisseur Endresen de camera opnieuw op jongeren die in buitengewone, moeilijke omstandigheden gedwongen zijn hun leven opnieuw vorm te geven. En hoewel de titel LEVE BLANT LØVER een romantisch gevecht suggereert, geeft de film zelf een nuchter, realistisch beeld van een bestaan in een snelkookpan, waarbij de dreiging van de dood er ook voor zorgt dat het leven intenser beleefd wordt.