Onze wil, onze handen

Het begrip daklozen wordt snel geassocieerd met zwervende mensen in miljoenensteden, die in metrostations, onder bruggen en in portieken overnachten. ONZE WIL, ONZE HANDEN, in 1987 gemaakt in het Jaar van de Dakloze, benadert de problematiek vanuit een andere invalshoek. Niet de individuele dakloze staat centraal, maar de miljoenen mensen in de Derde Wereld, die dagelijks een harde strijd moeten leveren om het naakte bestaan en in krotten van golfplaten en afvalhout wonen. De film portretteert een aantal mensen in de krottenwijken in Lima in Peru dat met veel volharding vecht voor een betere toekomst. Veel aandacht gaat uit naar de rol die vrouwen hierin spelen. Volgens een ontwikkelingswerker vervullen zij een voortrekkersrol in de strijd om een beter bestaan. "We hebben geen geld, we hebben alleen maar onze wil en onze handen", zegt een vastberaden vrouw in de film. ONZE WIL, ONZE HANDEN toont veel menselijke ellende, maar laat ook zien dat sociale veranderingen mogelijk zijn.