Mima Is Mima

Aan het einde van de zomervakantie is de Indonesische Mima ongeduldig om weer naar school te gaan. Maar als ze eenmaal op het schoolplein aankomt, heeft ze toch even knikkende knieën. Voor Mima gaat leren niet vanzelf, want ze werd geboren met Down syndroom. Daardoor zit ze op haar vijftiende nog altijd in groep acht; maar een speciale school, dat is niet voor haar.

“Mijn hersenen wisten het niet. Ze vergissen zich altijd,” legt ze aan haar moeder uit als ze samen haar huiswerkopdrachten bekijken. Als ze de taak niet onder de knie krijgt reageert ze gefrustreerd, maar haar moeder houdt haar geduldig bij de les. En zodra Mima zich echt concentreert, lukt het zomaar wel. 

Korte scènes geven een beeld van Mima’s leven, terwijl close-ups van haar gezicht haar emoties blootleggen. Om mee te kunnen komen moet Mima bijna altijd harder werken dan anderen, maar uiteindelijk komt er iets op haar pad waarin ze probleemloos kan schitteren.