Lampedusa in Winter

Een radio-oproep van een boot in nood: de opvarenden hebben al drie dagen niets gegeten en zijn uitgeput. Het is winter in Lampedusa. De toeristen zijn verdwenen en het is koud op het winderige eiland, dat 110 kilometer van de Noord-Afrikaanse kust verwijderd ligt. Er heerst onrust op het kleine eiland, dat voor Afrikaanse migranten het voorportaal van Europa is. Niet alleen zij protesteren tegen hun slechte behandeling, ook de lokale vissersgemeenschap roert zich. De transportcapaciteit van de nieuwe veerboot – de enige toe- en afvoermogelijkheid voor de vijfduizend inwoners van Lampedusa – is niet toereikend voor het vervoer van haar visvangst naar het vasteland. Boos blokkeren de vissers de aankomst van de boot. Langzaam raken de voorraden op: de schappen van de winkels zijn akelig leeg. De eilandbewoners raken onderling verdeeld, terwijl het vuilnis zich opstapelt – net als de gammele, achtergelaten immigrantenboten in de haven. Ondertussen bekommert een uit Palermo afkomstige advocaat zich over de laatste rustplaats van de omgekomen vluchtelingen en sust de burgemeester de gemoederen. Uiteindelijk gaan de vissers weer aan de slag en mag de veerboot weer aanmeren. Het eiland gaat over tot de orde van de dag, tot de volgende oproep aan de kustwacht: er deint opnieuw een propvolle boot op de golven.