Interesting Times - Shao's Long March

Het Volksbevrijdingsleger heeft, een halve eeuw na de ‘bevrijding’ van China, nog altijd grote aantrekkingskracht op jongeren. Een groot deel van het leger zijn vrijwilligers die worden geworven via grootscheepse wervingsacties. Eén van hen is Shao Zhenning, die na mislukte examens hele dagen thuis op de bank ligt te roken, tot grote ergernis van zijn sappelende ouders. ‘Het leger is mijn beste optie’, verklaart hij tegen een vriend, schreeuwend om de dreunende technobeat van de lokale disco te overstemmen. ‘Een kind in het leger brengt eer in de familie’, kraait een promotie-officier tegen potentiële intekenaars. Regisseur Wu Gong volgt nauwgezet Shao’s verrichtingen tijdens zijn drie maanden durende basistraining. We zien de tranen als hij op de eerste dag een uur lang in de bittere kou in de houding moet staan, het vallen tijdens loodzware marsen door de modder, het drinken van thee tegen heimwee. Opvallend is het totale gebrek aan terughoudendheid in de aanwezigheid van de camera, zowel bij Shoa als bij zijn collega-soldaten. Dat levert taferelen op waar in het Nederlandse leger vergeefs naar kan worden gezocht. Zo deelt één van de recruten tijdens het Chinese Nieuwjaar, als zij op de basis moeten blijven, stukken toiletpapier uit. De daaropvolgende gezamenlijke huilsessie wordt afgesloten met een smartelijk lied over huis en moeder, waarna er met nog meer overgave wordt gesnotterd.