Regisseur Michael Apted bezocht ze voor het eerst toen ze zeven jaar waren: veertien Engelse schoolkinderen uit alle lagen van de bevolking. Vijfendertig jaar later is hun leven grondig gedocumenteerd in de UP-documentaires, die ontstaan zijn door hen één keer in de zeven jaar te interviewen, om te horen wat er van hun dromen terecht is gekomen. Ze waren in 1998 42 jaar; het schoffie van zeven reed taxi en nam bijlessen wiskunde, de excentrieke zwerver was politicus voor de Liberaal Democraten, en de voormalige student van een elitaire privé-school gaf les aan allochtone inwoners van Londen. 42 UP stelt hierbij de vraag of Engeland nog steeds een klassenmaatschappij is: ligt het lot van een mens al bij de geboorte vast? In hoeverre zijn de beperkingen in het leven te wijten aan sociale omstandigheden? Maar bovenal laat 42 UP zien hoe dromen uiteen kunnen spatten, om plaats te maken voor andere.