Living / Building

Wij hebben geen weg nodig om ons te kunnen verplaatsen, vertelt een nomade uit Tsjaad. De woestijn ziet hij als zijn achtertuin, waarin hij iedere boom en iedere struik kent. Net als hij zien veel van de woestijnbewoners - wat er naarmate de film vordert veel meer blijken te zijn dan je zou verwachten - het nut van een brede verharde weg niet echt in. Toch komt die er. Om een idee te geven: een reis van drie uur wordt zo verkort tot dertig minuten. In worden alle aspecten van de aanbouw uitgebreid belicht. Zowel medewerkers als mensen uit de verschillende nabijgelegen dorpen komen aan het woord. Veel jongeren vertrokken om in het buitenland geld te verdienen voor hun familie. Nu is er dankzij de weg ook hier een boel werk, maar dat wordt gedaan door veel mensen van buiten: zowel Europeanen als Afrikanen. Vreemd genoeg zijn die onder andere omstandigheden in verschillende kampen gehuisvest. Er heerst een zeer duidelijk hiërarchie. De mensen vertellen kort iets over zichzelf en worden verder vooral in beeld geportretteerd. Langzaam wordt duidelijk dat de weg al tijdens de aanleg de stad en daarmee de moderniteit dichterbij brengt. Dat zal ongetwijfeld zijn weerslag hebben op de tot voor kort geïsoleerde bevolking.