Something about Georgia

Het lijkt een gewone zomeravond te zijn in de Georgische hoofdstad Tbilisi. De camera glijdt over de daken, lichtjes en laaghangende wolken rond de heuvels. Een zwerm vogels vliegt voorbij. Het is 8 augustus 2008. De camera zwenkt naar een huiskamer, waar president Michail Saakasjvili op televisie verklaart het vuur te hebben geopend, na een aanval van Zuid-Ossetische seperatisten en Russische bommenwerpers. Bij daglicht vangt de camera de bommenwerpers en de rauwe gevolgen: de paniek, het vuur, het bloed, de doden en de rouwenden. Even dichtbij is de camera even later in de auto van de president, als hij op weg is naar het slagveld. De Georgische filmmaker Nino Kirtadze wisselt het dagelijkse straatleven af met het politieke toneel, met als doel het duiden van de staat van Georgië anno 2008. Uitspraken van huisvrouwen die de was ophangen hebben evenveel gewicht als de toespraak van de Franse president Sarkozy, de bemiddelaar namens de Europese Unie. Maar Kirtadze trekt het verhaal breder dan die paar oorlogsdagen in augustus, met president Saakasjvili als protagonist. We volgen hem tijdens zijn voorbereidingen op de verkiezingen eerder dat jaar. Kirtadze legt een internationale machtsstrijd en een diepgewortelde geschiedenis bloot, die veel verder strekt dan de grenzen van Georgië.