Vredens barn

Ooit was Zweden het voorbeeld van de perfecte verzorgingsstaat, maar die tijd is voorbij: zoals in alle Westeuropese landen staat de verzorgingsstaat ook in dit land onder zware druk. De gevolgen zijn een toename van de sociale problematiek. VREDESBARN roept op om de verzorgingsstaat in stand te houden en doet dat door naar de samenleving te kijken met de blik van degenen die in de marge leven. In de film trekt een zojuist uit de gevangenis ontslagen 23-jarige Chileense jongen in opdracht van een televisiestation met een videocamera door Zweden, waarbij hij jongeren bezoekt die nauwelijks nog perspectief zien. In Stockholm ontmoet hij een zestienjarige dochter van een aan heroïne verslaafde moeder. Beiden leven in een isolement, waarbij de dochter de verantwoordelijkheid voor haar moeder op zich heeft genomen, zodat de traditionele rolverdeling volledig is omgedraaid. Voor liefde is zij aangewezen op een werkloos en racistisch vriendje, die haar meesleurt in zijn straatbende. Dat levert onthutsende beelden op van racistisch straatgeweld. In Malmö ontmoet de Chileen met zijn camera een jonge moeder met drie kinderen uit Uruguay die in Zweden een goed leven hoopte op te bouwen. Teleurgesteld door het gebrek aan mogelijkheden wil zij terug naar haar vaderland, maar het ontbreekt haar aan geld voor de reis. The kingdom of dreams luidt de schreeuwende slagzin op een advertentie op een billboard. Degenen die in de marge leven moeten het inderdaad doen met dromen. De film eindigt met een rood knipperlicht. Later kan niemand zeggen dat er niet is gewaarschuwd.