Le joli mai

staat voor mei 1962, toen de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog ten einde liep. Chris Marker leverde met deze film, de eerste waarin hij zijn eigenzinnige blik op thuisland Frankrijk richtte, een opmerkelijk stukje af. Ingegeven door Jean Rouch' baanbrekende filmde hij Parijzenaars en hun omgeving. Op straat heeft hij mensen geheel onvoorbereid gevraagd naar hun mening over het leven, geluk, geld en liefde en natuurlijk over de afgelopen episode in de Frans/Algerijnse geschiedenis, als een kunstzinnige voorloper van de inmiddels alomtegenwoordige . Het door Marker later ingesproken commentaar geeft de film een extra dimensie, zonder de toeschouwers een interpretatie op te dringen of de geïnterviewden hun waardigheid te ontnemen. De film is niet voor niets opgedragen aan 'the happy many': het is een betekenisvol sociologisch mozaïek, waarin opvattingen van Parijzenaars uit alle lagen van de bevolking aan de orde komen.