Het Italiaanse kustplaatsje Rosignano is bekend en geliefd vanwege zijn extreem witte stranden en intens blauwe zee. Van heinde en verre komen cameracrews en toeristen naar het dorpje om te genieten (en gebruik te maken) van de uitzonderlijk schoonheid. Die bijzondere kenmerken zijn het gevolg van decennialange vervuiling door de fabrieken van het bedrijf Solvay, dat natriumcarbonaat produceert, oftewel soda.
De filmmakers brengen op onorthodoxe en creatieve wijze de in kaart hoe de chemische bedrijfactiviteiten de gemeenschap behalve vervuiling ook veel welvaart hebben opgeleverd. In geënsceneerde scènes praten jonge bewoners op het strand over de toekomst van hun dorp en de ambivalente relatie met het bedrijf. Een medium roept het verleden op met behulp van een röntgenfoto van een oud-werknemer. De scènes worden gemixt met lyrische beelden van de sprookjesachtige stranden en zee en met hypnotiserende opnames van de werkzaamheden in de fabriek.
Genomineerd voor de IDFA Award for Best First Feature
Images
