The Act of Killing

In zijn veelgeprezen film (European Film Award, BAFTA, Oscarnominatie), door hemzelf "een documentaire van de verbeelding" genoemd, onthult Joshua Oppenheimer de extremen van de menselijke geest. Meer dan de historische details van de gruweldaden van zijn hoofdpersoon Anwar Congo, lid van de machtige paramilitaire organisatie Pemuda Pancasila, belicht The Act of Killing de straffeloosheid waarmee Congo – net als enkele machthebbers die in de film voorbijkomen – in het huidige Indonesië kan pronken met zijn aandeel in de communistenjacht van 1965 en 1966. Die leidde tot de massamoord op mogelijk meer dan één miljoen (vermeende) communisten en andere tegenstanders van het Soeharto-regime. De publieke vergoelijking van de wandaden brengt Oppenheimer op een bizarre manier aan het licht wanneer hij Congo en zijn kompaan Herman Koto enthousiast hun daden laat naspelen in enkele van hun favoriete filmgenres: oorlogsdrama, western, gangsterfilm en musical. Ook vertellen ze hoe ze destijds bij de executies werden geïnspireerd door hun filmhelden Marlon Brando, Al Pacino en John Wayne. De titel verwijst zo niet alleen naar de daad, maar ook naar het acteren van de moorden.