1974, une partie de campagne

Valéry Giscard d'Estaing gaf Raymond Depardon in 1974 de opdracht een film te maken over de presidentscampagne die hij dat jaar ging voeren, met François Mitterrand als belangrijkste tegenstander. Geïnspireerd door (1960) van Richard Leacock over de presidentiële campagne van John F. Kennedy volgt Depardon de gebeurtenissen in Direct Cinema-stijl, dicht op de huid van zijn onderwerp, tijdens openbare én besloten bijeenkomsten. Hij is overal: in de helikopter, op kantoor met het campagneteam – en bij zijn hoofdpersoon als deze “alleen” de resultaten van de verkiezingen afwacht. Dat levert een bijzonder kijkje achter de schermen van de politiek, en mooie observaties van onbestudeerd gedrag op. De inmiddels tot president van Frankrijk gekozen Giscard d’Estaing schrok echter terug toen hij het resultaat van die intieme benadering onder ogen kreeg, en stapte naar de rechter om vertoning van de film te verbieden. De film, Depardons eerste lange documentaire, belandde op de plank en werd uiteindelijk pas in 2002 in Frankrijk uitgebracht. De oorspronkelijke titel , een verwijzing naar de nipte verkiezingsoverwinning, moest daarbij wijken voor het veel neutralere .