Castles in Spain

Droogkomisch portret van een vader wiens koffer altijd paraat staat voor vertrek naar Spanje, het eldorado van de gunstige overlevingskansen. Gemaakt door zijn dochter die het droombeeld van haar joodse familie toetst aan de werkelijkheid tijdens een gezamenlijke reis door Spanje. Een burleske vertelling in de geest van een ‘western’ over uiteenlopende zaken, waaronder het belang van talen, onder de tafel geschoffelde Oost-Europese joodse roots, de Almeria Movie Studios, het aanmerkelijke niet-koshere deel van de Spaanse keuken en een cameo van de kameel uit . Opgebouwd uit ansichtkaarten, interviews met vader waarin hij zijn liefde voor Spanje betuigt, observaties tijdens de gezamenlijke reis door Spanje en enkele fragmenten uit . De maakster informeert de kijker in de voice-over over het stempel dat de familiegeschiedenis op haar leven drukte. De olijk ‘padadapampam’-zingende vrouwenstem op de soundtrack draagt bij aan een kwetsbaar-knullige sfeer die refereert aan het werk van Miranda July, aangevuld met onder andere 'Me olvidé de vivir' van Julio Iglesias. Achter alle malligheid schemert echter een tragische familiegeschiedenis door, die lange tijd werd verzwegen bij wijze van overlevingsstrategie. De film is opgedragen aan familieleden die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden vermoord.