An African Election

Ghana, 2008. Achtentwintig dagen voor de eerste presidentsverkiezingen in acht jaar. De strijd gaat tussen de conservatieve NPP en de linksere NDC. Hoe zal Ghana omgaan met de verkiezingsstrijd en, belangrijker nog, met de uitkomst? De mensen zijn verdeeld tussen hoop - "echte verandering is onderweg" - en vrees: zullen de verkiezingen niet voor veel rellen en conflicten zorgen?

Iedereen heeft een mening over de toekomst: politieke experts, journalisten, een stand-up comedian. Allemaal zijn ze het er over eens dat Ghana bij deze verkiezingen nu eens het goede voorbeeld moet geven, zodat Afrika niet langer als 'achterlijk' wordt gezien. Mensen op straat willen vooral werk en vrede. Beloftes van de NDC over gratis middelbaar onderwijs worden met gejuich ontvangen.

Op de verkiezingsdag lijkt alles goed te gaan, al stemt het feit dat mensen tien uur in de rij moeten staan voor het stemhokje velen weinig hoopvol. Het gevecht om de macht begint pas echt als er geen winnaar uit de bus komt. Kiezers mogen zich in december 2008 opnieuw melden en krijgen weinig subtiele adviezen voorgeschoteld: "Bescherm je stembussen zoals je je moeder zou beschermen." De kans op vreedzame verkiezingen lijkt verkeken als ook uit de tweede verkiezingsronde geen eenduidige winnaar naar voren komt.