Powers of Ten

Een man zit op een picknickkleed in een stadspark naast Lake Michigan. Hij wordt gefilmd van bovenaf. Iedere tien seconden zoomt de camera een factor tien uit: tien meter wordt honderd meter, wordt duizend meter, enzovoorts. Chicago komt in beeld, de Verenigde Staten, de aarde als geheel, ons zonnestelsel en uiteindelijk het uitgestrekte heelal, waar sterrenstelsels in ronddobberen als melkdruppels in pikzwarte koffie. En dan gaat de reis in omgekeerde volgorde. Terug bij de man op zijn kleedje komen we via witte bloedcellen en DNA-strengen terecht bij het andere uiterste van de schaal: elektronen. Powers of Ten werd geproduceerd door ontwerpersduo Ray en Charles Eames. Zij baseerden zich hierbij op het boek Cosmic View, The Universe in 40 Jumps (1957) van de Nederlandse pedagoog Kees Boeke. De korte film die ons bestaan als centrum van de wereld effectief relativeert, geldt inmiddels als klassieker. In 1998 werd de film aangemerkt als Amerikaans cultureel erfgoed en opgenomen in de Library of Congress.