Two-Spirit

Eerst is er geluid, meer soundscape dan muziek, opgevrolijkt door vogelgezang, dan verschijnen de contouren van het huis van Georgina tegen het blauw van de vroege ochtend. De camera zoomt in op details van haar lichaam terwijl ze zich klaarmaakt voor een nieuwe dag.

Jaren geleden arriveerde Georgina in een kleine inheemse gemeenschap in het noorden van Colombia. Een trans vrouw die op geen enkel begrip kon rekenen van haar nieuwe buren. Ze was een onwelkome vreemdeling en na al die jaren is ze dat nog steeds. Gevolgd door de camera benadert ze haar dorpsgenoten, informeert vriendelijk hoe het met hen gaat, om te stuiten op openlijke spot.

Georgina’s gevoelens van vernedering en isolement worden tastbaar door zorgvuldig gekadreerde observaties van haar dagelijks leven en fraaie metaforische landschapsopnamen, terwijl in voiceover haar bespiegelingen klinken. “Ik heb alleen maar liefde”, pareert de fragiele oude vrouw de vijandigheid die haar omringt, en dat komt aan als een mokerslag.