Metal Bread

Een dag uit het leven van Tatyana Prokopenko, een flinke vrouw uit het bijna-spookstadje Mailuu-Suu in de voormalige Sovjetrepubliek Kirgizië. Dagelijks onderneemt ze een lange wandeling naar een bult kapotte gloeilampen buiten de stad, om daaruit aluminium fittingen op te vissen die ze kan verkopen ter aanvulling van haar karige pensioentje. Terwijl ze op een nevelige berg in haar eentje aan het werk is, slaan lome koeien haar gade als spoken in de mist. Tatyana vraagt zich ondertussen af waarom haar werkmaatje Nina niet is komen opdagen. In de omgeving van Mailuu-Suu, waar vroeger veel uraniummijnen waren, is de radioactiviteit hoog – wat volgens sommigen de oorzaak is van plotselinge sterfgevallen onder oudere mensen. Dat weerhoudt Tatyana er niet van om te blijven. Als het werk erop zit, koopt ze van de opbrengsten een brood, dat ze thuis in haar huiskamer opeet. Terwijl ze onderweg is volgt de camera Tatyana als een maatje, en zoekt Tatyana aanspraak bij de makers. Het merendeel van de schilderachtige, zachtgetinte beelden is echter op statief geschoten. Met een prelude in de gloeilampenfabriek die ooit werk verschafte aan eenderde van de bevolking van Mailuu-Suu, onder wie Tatyana. Sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie hebben massaontslagen de bevolking van het stadje uitgedund.